So gāmaṇirājasuto, mahāgāme vasī tadā.

Rājā rājasutaṃ tissaṃ, dīghavāpimhi vāsayi;

Ārakkhituṃ janapadaṃ, sampanna balavāhanaṃ.

Kumāro gāmaṇikāle, sampassanto balaṃ sakaṃ;

‘‘Yujjhissaṃ damiḷehī’’ti, piturañño kathāpayī.

Rājā taṃ anurakkhanto, ‘‘oragaṅgaṃ alaṃ’’ iti;

Vāresi yāvatatiyaṃ, so tatheva kathāpayī.

Pitā me puriso honto, ne’vaṃ vakkhati teni’daṃ;

Pilandhatūti pesesi, itthālaṅkāramassa so.

Rājā’ha tassa kujjhitvā, ‘‘karotha hemasaṅkhaliṃ;

Tāya taṃ bandhayissāmi, nā’ññathā rakkhiyo hi so.

Palāyitvāna malayaṃ, kujjhitvā pituno agā;

Duṭṭhattāyeva pitari, āhu taṃ duṭṭhagāmaṇi.

Rājā’tha ārabhī kātuṃ, mahāmaṅgalacetiyaṃ;

Niṭṭhite cetiye saṅghaṃ, sannipātayi bhūpati.

Dvādasā’suṃ sahassāni, bhikkhū cittalapabbatā;

Tato tato dvādaseva, sahassāni samāgamuṃ.

Katvāna cetiyamahaṃ, rājā saṅghassa sammukhā;

Sabbe yodhe samānetvā, kāresi sapathaṃ tadā.

‘‘Puttānaṃ kalahaṭṭhānaṃ, na gacchissāma no’’iti;

Akaṃsu sapathaṃ sabbe, taṃ yuddhaṃ tena nāgamuṃ.

Catusaṭṭhi vihāre so, kārāpetvā mahīpati;

Tattakāneva vassāni, ṭhatvā maritahiṃ tadā.

Netvā tissa mahārāmaṃ, taṃ saṅghassa nivedayi.

Sutvā tissakumāro taṃ, āgantvā dīghavāpito;

Sarīrakiccaṃ kāretvā, sakkaccaṃ pituno sayaṃ.

Mātaraṃ kaṇḍulaṃ hatthiṃ, ādiyitvā mahabbalo;

Bhātubhayā dīghavāpiṃ, agamāsi lahuṃ tato.

Taṃ pavattiṃ nivedetuṃ, duṭṭhagāmaṇi santikaṃ;

Lekhaṃ datvā visajjesuṃ, saccemaccā samāgatā.

So guttahālamāgantvā, tattha cāre visajjiya;

Mahāgāmamupagantvā, sayaṃ rajje’bhisecayi.

Mātatthaṃ kaṇḍūlatthañca, bhātulekhaṃ visajjayi;

Aladdhā yāvatatiyaṃ, yuddhāya samupāgami.

Ahu dvinnaṃ mahāyuddhaṃ, cūḷaṅgaṇiyapiṭṭhiyaṃ;

Tattha nekasahassāni, patiṃsu rājino narā.

Rājā ca tissāmacco ca, vaḷavādīghutunikā;

Tayoyeva palāyiṃsu, kumāro anubandhite.

Ubhinnamantare bhikkhū, mantayiṃsu mahīdharaṃ;

Taṃ disvā ‘‘bhikkhusaṅghassa, kammaṃ’’ iti nivatti so.

Kappakandaranajjāso, javamālititthamāgato;

Rājā’ha tissamaccaṃ taṃ, ‘‘chātajjhattā mayaṃ’’iti.

Suvaṇṇasarake khitta-bhattaṃ nīharitassa so;

Saṅghe datvā bhuñjanato, kāretvā catubhāgakaṃ.

‘‘Ghosehi kāla’’miccā’ha,

Tisso kālamaghosayi;

Suṇitvā dibbasotena,

Rañño sakkhāya dāyako.

Thero piyaṅgu dīpaṭṭho, theraṃ tattha niyojayi;

Tissaṃ kuṭumbikasutaṃ, so tattha nabhasā’gamā.

Tassa tisso karāpatta-ādāyā’dāsi rājino;

Saṅghassa bhāgaṃ sambhāgaṃ, rājā patte khipāpayi.

Na icchitassābhāgañca, tisso pattamhi pakkhipi.

Bhattassa puṇṇapattaṃ taṃ, adātherassa bhūpati;

Adā gotamatherassa, so gantvā nabhasā lahuṃ.

Bhikkhūnaṃ bhuñjamānānaṃ, datvā ālopabhāgaso;

Pañcasatānaṃ so thero, laddhehi tu tadantikā.

Bhāgehi pattaṃ pūretvā, ākāse khipi rājino;

Disvā’ gataṃ gahetvā taṃ, tisso bhojisi bhūpatiṃ.

Bhuñjitvāna sayañjāpi, vaḷavañca abhojayi;

Sattāhaṃ cumbaṭaṃ katvā, rājā pattaṃ visajjayi.

Gantvāna so mahāgāmaṃ, samādāya balaṃ puna;

Saṭṭhisahassaṃ yuddhāya, gantvā yujjhi sabhātarā.

Rājā vaḷavamāruyha, tisso kaṇḍūla hatthinaṃ;

Dve bhātaro samāgañchuṃ, yujjhamānā raṇe tadā.

Rājā kariṃ karitva’nto, vaḷavāmaṇḍalaṃ akā;

Tathāpi chiddaṃ no disvā, laṅghā petuṃ matiṃakā.

Vaḷavaṃ laṅghayitvāna, hatthinaṃ bhātiko’pari;

Tomaraṃ khipi cammaṃva, yathā chijjati piṭṭhiyaṃ.

Anekāni sahassāni, kumārassa narātahiṃ;

Patiṃsu yuddhe yujjhantā, bhijja ceva mahabbalaṃ.

‘‘Ārohakassa vekallā, itthī maṃ laṅghayī’’iti;

Kuddhokarī taṃ cālento, rukkhameka mupāgami.

Kumāro āruhī rukkhaṃ, hatthī sāmimupāgami;

Tamāruyha palāyantaṃ, kumāro manubandhi so.

Pavisitvā vihāraṃ so, mahāthera gharaṃgato;

Nipajjaheṭṭhā mañcassa, kumāro bhātunobhayā.

Pasārayi mahāthero, cīvaraṃ tattha mañcake;

Rājā anupadaṃ gantvā, ‘‘kuhiṃ tisso’’ti pucchatha.

Heṭṭhā mañceti jānitvā, tato nikkhamma bhūpati.

Samantato vihārassa, rakkhaṃ kārayi taṃ pana;

Pañcakamhi nipajjetvā, datvā upari cīvaraṃ.

Mañcapādesu gaṇhitvā, cattāro daharā yatī;

Matabhikkhuniyāmena, kumāraṃ bahi nīharuṃ.

Nīyamānantu taṃ ñatvā, idha māha mahīpati;

‘‘Tissa tvaṃ kuladevatānaṃ, sīse hutvāna niyyāsi.

Balakkārena gahaṇaṃ, kuladevehi natthi me;

Guṇaṃ tvaṃ kuladevānaṃ, sareyyāsi kadācipi’’.

Tatoyeva mahāgāmaṃ, agamāsi mahīpati;

Āṇāpesi ca tattheva, mātaraṃ mātugāravo.

[Vassāni aṭṭhasaṭṭhiṃso, aṭṭhā dhammaṭṭhamānaso;

Aṭṭhasaṭṭhivihāre ca, kārāpesi mahīpati.]

Nikkhāmito so bhikkhūhi, tissorāja suto pana;

Dīghavāpiṃ tatoyeva, agama’ññataro viya.

Kumāro godhagattassa, tissatherassa āha so;

‘‘Sāparādho ahaṃ bhante, khamāpessāmi bhātaraṃ.

Veyyāvaccakarā kāraṃ, tissaṃ pañcasatāni ca;

Bhikkhunamādiyitvā so, thero rāja mupāgami.

Rājaputtaṃ ṭhapetvāna, thero sopāna matthake;

Sasaṅgho pāvisi saddho, nisīdāviya bhūmipo.

Upānayī yāguādiṃ, thero pattaṃ vidhesiso;

‘‘Kinti vutto’bravi tissaṃ, ādāya agatā’’iti.

‘‘Kuhiṃ coro’’ti vutto ca, ṭhitaṭhānaṃ nivedayi;

Vihāradevī gantvāna, chādiyaṭhāsi puttaka.

Dāsabhāvo idāni no;

Sāmaṇeraṃ pesayetha,

Tumhe me sattavassikaṃ.

Janakkhayaṃ vināyeva, kalaho na bhaveyya no;

Rājā saṅghassa doseso, bhaṃghe daṇḍaṃ karissati.

Hessatā’gatakiccā vo,

Yāgādiṃ gaṇhāthāti so;

Datvā taṃ bhikkhusaṅghassa,

Pakkositvāna bhātaraṃ.

Tattheva saṅghamajjhamhi, nisinno bhātarā saha;

Bhuñjitvā ekatoyeva, bhikkhu saṅghaṃ visajjayi.

Sassakammāni kāretuṃ, tissaṃ tattheva pāhiṇi;

Sayampi bheriṃ cāretvā, sassakammāni kārayi.

Iti veramanekavikappacitaṃ,

Samayanti bahuṃ api sappurisaṃ;

Iti cintiya kohi naro matimā,

Na bhaveyya paresu susanta manoti.

Sujanappasādasaṃvegatthāya kate mahāvaṃse

Dvebhātikayuddhaṃ nāma

Catuvīsatimo paricchedo.